Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Duo Reges: constructio interrete. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;

• Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Optime, inquam.

Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.

Quid Zeno?

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Quid me istud rogas?

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum,
triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi
tertia.

Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates
esse e corporis societate.

1. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.
2. Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam.
3. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.
4. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.
5. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Oratio me istius philosophi non offendit; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Deprehensus omnem poenam contemnet. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Mihi autem nihil tam perspicuum videtur, quam has sententias eorum philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere;